Przygnębiający koniec lata jest przygnębiający, żegnajcie wakacje, witajcie studia magisterskie.
Obecnie słucham:
Przygnębiająco.
sobota, 31 października 2015
piątek, 25 września 2015
Urodzinowo! Paczka dobroci ze Stanów
Mój wiek to obecnie moja ulubiona liczba: 22. Może m.in. też dlatego moje urodziny były bardzo udane, i prezentowo (wzbogaciłam znacznie swoją kolekcję książek o Beksińskim, i dostałam też swojego wymarzonego pluszaka z Angry Birds - mojego ulubionego ptaka, czyli czarnego bombera ;)), i nie-prezentowo, bo mój pomysłowy chłopak zabrał mnie do domu strachów (z elementami escape roomu) w Sopocie: Bloody Basement. :D Mocno polecam to miejsce (nie tylko fanom horrorów), zdecydowanie warto iść. :)
[ A tak a propos horrorów... byłam ostatnio na Coperniconie w Toruniu, i zrobiłam tam swoją pierwszą w życiu prelekcję: 20 horrorów wartych obejrzenia. Zanim się jeszcze zaczęła, byłam zestresowana chyba bardziej niż na obronie licencjatu. Zdecydowanie nie jestem urodzonym mówcą (piszę o niebo lepiej, niż przemawiam), ale prelekcja była chyba udana (przynajmniej żadnego niezadowolenia ani skarg nie słyszałam), a frekwencja przeszła moje najśmielsze oczekiwania. :) ]
Natomiast prezenty urodzinowe, które chcę po części udokumentować w tym poście, pochodzą z paczki, która przyszła trochę po moich urodzinach, ale niemniej jednak sprawiła mi przeogromną radość. Paczka ta przybyła do mnie od mojej przyjaciółki ze Stanów; ta szalona dziewczyna rok po roku przechodzi samą siebie jeżeli chodzi o trafność i niesamowitość prezentów.
Paczka była bardzo duża i ciężka, a dobrocie w środku ładnie, starannie popakowane.
Po rozpakowaniu wszystkiego było tego tyle mniej więcej (poukładane jedno na drugim; w trumienkowych pudełeczkach poukrywane są jeszcze różne drobiazgi):
Paczka (i większość pakunków w środku) była również wypełniona confetti, które miałam potem w całym pokoju. :)
Moi ulubieńcy z tej paczki:
Horrorowaty dziennik:
Kolejna część Gry o Tron:
(wszystkie części, oprócz pierwszej, przeczytałam w oryginale po angielsku, więc szkoda tę tradycję przerywać!)
Piękna książka/album...
... wypełniona kocimi pocztówkami. <3
Ale oni tam w Stanach mają fajne rzeczy....
Nietypowe naklejki:
Witches Brew Jar do szejków/smoothies/koktajlów + słodycze:
Co za szczęśliwa paskuda ze mnie! ^_^
Obecnie słucham:
czwartek, 27 sierpnia 2015
Trzeci tatuaż
Ku niezadowoleniu mojej mamy, po kocie i symbolu ziemi nadszedł czas na mój pierwszy duży i bardzo widoczny tatuaż: drzewo.
(Świeżo po:)
(Po 3 dniach:)
Czy zrobię sobie jeszcze więcej tatuaży? Bardzo możliwe, mam parę pomysłów jeszcze. :)
Ale wstrzymam się z nimi przynajmniej 2 lata.
Niedawno był też czas, kiedy zastanawiałam sie nad kolczykiem (labretem), ale w gruncie rzeczy to o ile u innych kolczyki mi nie przeszkadzają i generalnie mi się podobają, to u siebie nie widzę kolczyków, bo wolę jednak tatuaże. Czemu? Tatuaż po zrobieniu przestaje boleć po paru dniach, a w 100% jest wygojony w czasie do 2 tygodni. Wtedy, już wyleczony, jest zwyczajnie częścią mojego ciała, częścią mojej skóry, i nic się z nim już nie dzieje, nie muszę się nim dalej "opiekować". Natomiast kolczyk, dla mnie, to jakby nie patrząc jest to jakieś obce ciało, obcy obiekt w naszym ciele, kawałek metalu, coś oddzielnego. I bardzo dużo jest roboty z nim - pielęgnacji (a ja na to za leniwa jestem), i goi się nawet parę miesięcy, a nawet po wyleczeniu może się coć złego z nim stać (przerwanie skóry, infekcje i inne bajery). Dlatego ja wolę tatuaże (moja osobista preferencja; podkreślam, że do kolczyków generalnie nic nie mam). :)
Fanom tatuaży mogę szczerze polecić amerykańskie show Ink Master (tatuatorzy z kraju konkurują ze sobą w sztuce tatuowania; pierwszy sezon jest słaby, ale każdy kolejny coraz lepszy).
Obecnie słucham:
sobota, 22 sierpnia 2015
Stroje mix #9
Nauczyłam się robić kolaże. Przydatny skill, nie?
Tutaj małe przymiarki do stroju na kwietniowy (o, jak to dawno temu było) Pyrkon:
[Długi post, bo jest co nadganiać.]
Nie widać tu tego, ale ta sukienka (niżej) jest w czarno-niebieską kratę. ;)
Obecnie słucham:
poniedziałek, 17 sierpnia 2015
wtorek, 16 czerwca 2015
Ewolucja moich kudłów 2010-2015
Cieszę się, że robiłam zdjęcia kudłom, bo teraz na ich przekroju widać, ile się zmieniło. :)
Na początku była ruina i rozpacz...
Ale jak się wzięłam w garść, to zaczęło być powoli lepiej.
2012:
październik 2013:
Styczeń 2014:
Jesień 2014:
Początek 2015:
Lato 2015:
Żeby mi się tylko jeszcze udało wrócić do rudości z 2013...
Subskrybuj:
Posty (Atom)