Tym razem chcę pogadać (napisać) o czymś bardziej poważnym i życiowym. Nie miałam takiego zamiaru no ale jakoś teraz mnie wzięło, może komuś będzie chciało się to przeczytać.
Mianowicie chodzi mi o zmiany i o to, jakie miejsce zajmujemy wśród innych. Nie będzie to wywód psychologiczny ani nie chcę się tu żalić 'och jaka ja biedna, brzydka i samotna', absolutnie to nie jest moim zamiarem. Po prostu chodzi o to, że ludzie się zmieniają, najczęściej zdarza się to w gimnazjum (nowa szkoła, nowi znajomi, okres buntu itp to wszystko się na to składa) i nieraz tez w liceum. W szkole tworzą się grupy, mniejsze lub większe, i każdy chce być w jakiejś grupie, no bo, hej, kto chce zostać sam? :/ A jeśli chcemy się bardzo do jakiejś grupy wkręcić - czasem musimy się poświęcić, ponieważ zbytnio się różnimy od tamtych, inaczej nie wezmą nas na poważnie.
I wtedy ludzie sie zmieniają, wydaje im się to wszystko w porządku, po prostu chcą być w fajnej grupie i tyle. Tak jest - każdy powinien wyglądać, jakoś, schludnie, powiedzmy, tak żeby się podobać innym. + powinien się też zachowywać tak jak inni, żeby się z nim fajnie gadało, żeby być lubianym. I teraz chodzi mi o to... ja w swojej klasie w liceum nie wpasowałam się do żadnej grupy (miałam do wyboru bandę debili, których żarty i zachowania są jak wprost wyciągnięte z podstawówki, oraz grupę dziewczyn, które gadają przede wszystkim o imprezach i kosmetykach). I nie, ja się nie żalę, tylko mówię jak jest. xD Nie oceniam ich, każdy jest jaki jest. I mam w klasie dziewczynę, która - aby się wpasować do grupy - zmieniła się. No i do nich dołączyła. Ja nie chciałam się na siłę zmieniać, ale jestem bardzo pokojową osobą i nie chcę nigdy sobie robić wrogów, więc po prostu chciałam mieć z nimi wszystkimi w miarę dobre kontakty, nie wychylać się itd bez jednoczesnego zmieniania siebie na ich potrzeby. No i próbowałam przed 2 lata i teraz widzę, że to się raczej nie opłacało.
My point is... nie mówię, że zmienianie się jest złe. Ale jeśli chcesz się zmienić, bądź pewny, że tego naprawdę chcesz, że robisz to dla siebie, a nie po to, żeby sie przypodobać innym, wejść w ich łaski, w ich kręgi. Bo zmienisz się dla nich a - po pierwsze - możliwe, że prędzej czy później te osoby, dla których się zmieniłeś/aś cię zostawią, po drugie - wśród tych zmian możesz stracić jakieś swoje osobiste cechy, własne przekonania itp. Więc... zmieniajmy się dla siebie, korygujmy nasze wady, po to, aby nam samym żyło się z tym lepiej, nie róbmy tego specjalnie dla innych. Jeśli ktoś nas polubi, to niech polubi nas za to jacy jesteśmy naprawdę, polubi nas takimi jakimi jesteśmy.
Podsumowując:
Jeśli nie pasujesz do otoczenia, nie zmieniaj siebie, tylko zmień otoczenie!
A na koniec takie cudowne zdjęcie na osłodę życia :DD
